Nederlands: Het beeld is het bovenstuk van een grafpaal.

Een belangrijk cultureel aspect van heel Madagaskar is de prominente plaats die de voorouders innemen. Dit vindt vooral zijn uitdrukking in de begrafenisrituelen. Deze begeleiden de gestorvene in een geleidelijke overgang naar de status van voorouder. Deze beelden waren bovenstukken van graven van belangrijke Sakalava-families. De graven bestonden uit rechthoeken met een houten omheining. De Sakalava vertellen weinig over de betekenis van hun grafbeelden. In tegenstelling tot andere groepen zullen ze na het begraven van hun doden de graven niet meer bezoeken en zoeken ze ook geen contact meer met de overledenen. Bezittingen van de doden worden op het graf gelegd of aan de palen gehangen. Men treft onder andere zijn/haar gebruiksvoorwerpen zoals een paraplu, valies, hoed, etc.

De graven werden zo'n drie generaties onderhouden en daarna overgelaten aan de tand des tijds. De vogel, mijoa, staat symbool voor de relatie tussen de levenden en de doden. De beelden hebben een vaste plek op het graf: op de omheining staan op de noordoost- en zuidwesthoek vogelfiguren, op de noordwesthoek een mannelijke figuur en op de zuidoosthoek een vrouwelijke figuur. Dit zijn vermoedelijk beeltenissen van de overledenen.